Een veel gehoorde uitspraak is: "Er zijn slechts twee soorten muziek, namelijk goede en slechte". Voor de ware liefhebber van goede traditionele jazzmuziek is de keuze dus vrij eenvoudig, want er is slechts één Dutch Swing College Band. Op bevrijdingsdag (5 mei) 1945 gestart als een amateur/studenten combo is het DSC sinds jaar en dag uitgegroeid tot een wereldwijd bekend jazz-ensemble dat inmiddels alle vijf de continenten heeft bezocht en met succes. De band heeft in de naoorlogse jaren een belangrijke pioneersrol vervuld en vele toenmalige jongeren in de ban gebracht van de in Noord-Amerika ontstane muziekvorm; de jazz. Gedurende het zestigjarig bestaan werden de klanken van de DSCB op vrijwel alle typen geluidsdragers vastgelegd. Ook verscheen de band ontelbare malen op de beeldbuis en in film-produkties. Vele groten uit de jazzwereld werden in de loop van zijn bestaan door het DSC begeleid: van Sidney Bechet via Joe Venuti, Rita Reys tot Teddy Wilson. De invloed van het DSC op het Nederlandse jazz-gebeuren werd in de loop der jaren zo groot, dat men ging spreken van een "Haagse School"! Terecht wordt het DSC dan ook door veel jazzminnaars als een instituut beschouwd. Een gelukkige bijkomstigheid is wel, dat de Dutch Swing College Band zich nooit heeft geprofileerd als een show- of glitterorkest. De musici zijn er vrijwel altijd in geslaagd hun publiek in de eerste plaats te boeien met voortreffelijke jazzvertolkingen, waarbij goedkope showelementen ten ene male ontbraken. In 1960 werd het DSC een beroepsorkest en hoewel hun muziek evolueerde en ondanks de vele mutaties die in het orkest plaatsvonden bleven de muzikale produkties van het DSC in tegenstelling tot de vele navolgers, het visitekaartje van de traditionele jazzmuziek van eigen bodem. Na Frans Vink Jr (1945-'46), Joop Schrier (1955-'60) en Peter Schilperoort (1946-'55 & 1960-'90) berust de DSC-leiding bij Bob Kaper. De meest opvallende eigenschap van het DSC, ondanks alle reeds genoemde veranderingen, is van het begin af aan altijd geweest een eigen, zeer herkenbaar, geluid. Dus eigen interpretaties, arrangementen of composities en geen kopiën van opnamen van oude Amerikaanse meesters. Kortom een geheel eigen muzikale aanpak. Ook de huidige samenstelling van het door een halve eeuw gelouterde DSC laat zien en horen dat de aloude naam Dutch Swing College Band nog altijd borg staat voor professionele vertolkingen van traditionele jazzmuziek op wereldniveau! Herman Openneer/Nederlands Jazz Archief

In Nederland was jazzmuziek tijdens de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s verboden. Een aantal jongeren wilden koste wat koste deze muziek behouden. Zij oefenden in het geheim, speelden illegale radio-uitzendingen na en waren vastbesloten om na de oorlog een school voor jazzmuziek op te richten: het Swing College. Op de dag van de bevrijding, 5 mei 1945, had het Orchestra of the Dutch Swing College haar eerste optreden. De leden gaven lezingen, organiseerden jazzbijeenkomsten en gaven les in jazzmuziek. Al snel veranderde de naam in Dutch Swing College Band. In 1960 werd de DSCBand (toonaangevend voor de Nederlandse traditionele jazz) een beroepsorkest, won ontelbare prijzen en speelt tot op heden wereldwijd met succes.